η σοφια της νυκτας εγγειται στην καταγραφη της εστω και υποδεεστερης απο την της ημερας...
τι κι αν η αξια της μετριεται σε ποσοστο αλκοολ επι του αιματος,
ισως τελικα να εχει κανεις τις αναστολες να γραψει κατι που τον ενοχλει, που τον καιει, που πεθαινει και μονο στην ιδεα να το ξεφορτωθει απο τους κουρασμενους του ωμους και να αφησει τον αναγνωστη με την υγρη φαντασιωση οτι γινεται μερος σε κατι που περιλαμβανει μια ανθρωπινη ζωη ενδεχομενως ή μια ανεκλπηρωτη φαντασιωση απογυμνωμενη απο αναστολες και σκληρα ταμπου...

η πραγματικοτητα ενδεχεται ομως να διαφερει ελαφρα απο την εντυπωση περι αυτης ως δοθηκε...

κατα τα
αλλα τι ομορφη και μαγευτικη νυχτα... εξω κανει ζεστα και υγρασια και μεσα κανει φουτζιτσου και οζζυ με λιτα φορντ...

ολα τα προβληματα τελικα ξεκινανε και τελειωνουν απο το ποσο ικανοποιημενοι ειναστε με τις σχεσεις μας μ το αλλο φυλο. ξερω μονο να το πιστευω για να εχω κατι να αποδειξω την επομενη φορα που καποιος θα με αποκαλεσει ανασφαλη...

ομορφο πραγμα το μπλογκ μονο οταν οι μυχιες σκεψεις σου δεν γινονται καμβας στην λογικη καποιου αλλου...

και αν ηταν θαλασσα, τα νερα της τοσο γαλανα οσο μια παρομοιωση αγγελικα πλασμενη να υπηρετει τον ανιερο τουτο σκοπο, κι αν ηταν στερια, η εκταση της δεν θα γεμιζε παρα στρεμματα ομορφιας

κια αν ηταν ουρανος η ασαφεια, θα επαιρνε το ποιο ομορφο φανταστικο της προσωπειο που θα εκανε παρεα μαζι με τις αλλες καταπληκτικες παρομοιωσεις της φαντασιας μου γυρευοντας απο εσε τιποτα αλλο απο το να εισαι εκει να με στειλεις στο διαολο οταν i least expect it και να μου εφαρμοζεις ενεσεις αυτοεκτιμησησς οταν το ναδιρ γινεται αδυναμο να περιγραψει ποσο ασχημα νιωθω για το εγω μου...


αντε και καλες περιπτυξεις με πολλαπλους συνροφους...