Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

εκτονωση της εκκενωσης

λοιπον...
εκει που ειμαι ηρεμος και χαλαρωνω μετα τη δουλεια...........


Τσουπ!!!!! ερχονται ενα, ενα τα διαολια και με σερνουν αναποδα απο τα μικρα δαχτυλα των ποδιων μου.

γεμισε ο τοπος φαφλαταδες αυτοκλητους σωτηρες και τυπους που"παιρνουν τον νομο στα χερια τους"

γερη παυση... μονο που το σκεφτηκα δλδ με επιασε μια ζοφερη αναγουλα και η ανεπιστροφη βαλβιδα μου κανει επιστροφες καταστροφες διαστροφες και δεν ειναι αστειο...



Μονος μου ειμαι που πιστευω οτι η Δημοκρατια ειναι λυση ακομα και στα προβληματα που θα προκυψουν αυριο;

ως γνωστον στην δημοκρατια υπερισχυει η θεληση των πολλων.
αμα κοφτεσαι τοσο, παρε τηλεφωνα, μαζεψε υπογραφες, βγες στο δρομο, κανε συναυλιες, εν αναγκη πυρπολησου, κανε τελωσπαντων οτι μαλακια σε φωτισει η επιλεκτικη συνειδηση σου αλλα μη με σπας τα αρχιδια επειδη διαφωνεις μαζι μου και πιστευεις και εσυ οτι ολα στην ελλαδα ειναι σκατα και στο εξωτερικο ειναι ροδινα ή οτι ότι και να κανω δεν αλλαζει γιαυτο και δεν κανω τπτ.


αστα διαλα δλδ, πως ειναι δυνατον να κραζεις ρε γαμωτο για κατι τοσο μικρο και παροδικο ξεθυμαινοντας το αισθημα της οργης μεσα σου ενω μπορεις καλλιστα να την συσωρρευσεις και να την κατευθυνεις σε κατι το οποιο πραγματικα αξιζει;

μου θυμιζεις τις γκομενιτσες στο δρομο που κοιταν ενα αδεσποτο και γεμιζει αγαλλιαση η καρδια τους και εκνευριζονται οταν δεν την αφηνω να το ταισει γιατι της λεω θα μας ακολουθησει και θα το πατησει κανενα αμαξι

αλλα ειναι ευκολο να ξεθυμαινεις τα φιλοζωα αισθηματα σου που και που και τοσο μα τοσο ανωδυνο...

πανε μωρη ανευθυνη να υιοθετησεις ενα σκυλακι αμα θελεις πραγματικα να βοηθησεις την κατασταση...



ισως ομως και να μην το εννοουνε ολοι αυτοι, απλα να εμαθαν απο κουτσικα να γκρινιαζουν για να γινεται το δικο τους... για να σταματησω να νευριαζω ειμαι διατεθειμενος να πιστεψω οτιδηποτε. παω να κανω ενα κρυο ντους να εχω αλλα προβληματα να ασχολουμαι.

1 σχόλιο:

xtremyst είπε...

στα συλλογικά προβλήματα δεν χωρούν ατομικές λύσεις φίλε, η γκρίνια μας εφαγε, καιρός να συλλογικοποιησουμε τα ονειρα και τις αρνησεις μας.

ΥΓ ε οχι και μικρα δαχτυλα του ποδιου σου, που είναι σαν τα λουκανικα του asterix :)